Zoek
Sluit dit zoekvak.

Het vuur dat transformeert

cover 66

Verschenen in InZicht nr. 66 – september 2015

Ja! Dit is het thema. Het thema. Radicaal zelfonderzoek. In een tijd waarin het enkel om integreren lijkt te draaien, of non-dualiseren, inpassen, spiritualiseren enzomeer, werkelijk een term die ter zake doet. Radicaal.

Het is 16 juni, 17:37, ik zit na een heerlijke rotsige wandeling in het huisje in Ersbo, Zweden, met een biertje naar de houtkachel te kijken, en de gedachte komt op: vuur. Vuur is radicaal. En zo hoort zelfonderzoek te zijn, als een niet aflatend vuur die de blokken hout in je denk-en-voel-wereld totaal in de as legt. Transformeert. Vernietigt.

Iemand vroeg of er geen 12 stappenplan was. Nee, was het antwoord. Zelfonderzoek is meer als een virus, een vuur dat om zich heen grijpt en alles aan de kant veegt, alles in twijfel trekt, je helemaal op jezelf terugwerpt en dwingt het fundament van Zijn te onderzoeken. En daarmee je aannames, beelden, Walt Disney ideeĆ«n, verwachtingen, traumaā€™s, talentjes en religieus-spiritueel-psychologische waanideeĆ«n als de advocaat van de duivel in twijfel trekt. Dus wie stappen wil, een handleiding, weet dat het virus hem of haar niet te pakken heeft. Het is niet zozeer iets wat je doet, maar wat je overkomt. Het gebeurt. Of niet, natuurlijk.

Ik zei het al in Rozengeur & Prikkeldraad, en eerder in bijeenkomsten en artikelen. Zelfonderzoek heeft niks met mediteren, vriendelijkheid, spiritueel verantwoord gedoe, hogere energieƫn of kruidenthee te maken. Het is meer het fileren van het niet bestaande zelf, tot Werkelijk Zijn wordt blootgelegd. Schrapen, schuren, vijlen, snijden, weghakken, soms tot bloedens toe, dat is de weg. Het gaat om WEG. Weg ermee, die valse noties, aannames en gemeenplaatsen.
Weg met sussende, zalvende retoriek, wijze spreuken voor aan de muur, vredesmeditaties, geurkaasen, zentuintjes, en hysterische oliƫn.

Zelf-confrontatie! Alles overhoop halende betwijfeling. Een razend vuur inderdaad, dat oplaait en om zich heen grijpt, dingen uit elkaar rukt, veiligheden omverwerpend, sociaal-maatschappelijke vanzelfsprekendheden verpulverend. Eenzaam gebeuren ook. Waarschijnlijk niemand in de buurt die je snapt, of die jij nog snapt. Het ging om ontwaken weet je nog? En ontwaken is iets anders dan blijven slapen en dan wat dingetjes aanpassen in je droom. Zelfonderzoek is niet cosmetisch, verfraaid niks, maar legt bloot, haalt boven water, keert de onderste steen om, en vaak krijg je dan rommel ā€“ of wordt duidelijk in wat voor rommel je geloofde en leefde.

Wie echt wil weten breekt af. Werpt omver. Rebelleert. Het is een innerlijke revolutie, die alles in de as legt, en uit die as kan als een phoenix een nieuw wezen ontstaan.

Dat gaat bij de een veel dramatischer dan bij de ander, natuurlijk. Maar zo er al een weg is, is het er een van afwerpen en achterlaten, niet van toevoegen en integreren dus.

Dus als je je met non-dualiteit bezig denkt te houden, is het makkelijk om te checken of je in brand staat of niet. Wie gesust wil worden, brandt niet echt. Wie genoegen neemt met oppervlakkige wijsheden die een kalm gevoel geven, brand niet echt. Wie samen op weg naar een verlichte toekomst denkt te zijn, schroeit nog niet eens. Wie veel medestanders vind voor zijn of haar opvattingen en inzichten brandt niet, maar spreekt spiritueel verantwoorde kuddetaal. Wie brandt, brandt. Als je twijfelt of je brandt, weet je genoeg.

Vuur twijfelt niet, het brandt of niet.

Dus vraag je regelmatig af of je benadering voldoet aan de term radicaal.

De werkelijkheid is eenvoudig omdat ze radicaal is. Het is waar of niet. Het is echt of onecht. Een beetje waar of echt bestaat niet.

Vandaar dat ik, simplist als ik ben, vaak een-puntige breekijzers aanreik aan (be)zoekers: dient dit waarheid of ego? Is het aanpassing of vernietiging? Is het een idee of een absoluut, onomstotelijk feit? Wakkert waar ik mee bezig ben het vuur aan, of sust en blust het, zodat ik weer fijn verder dommel?

Het gaat dus om een radicale draai. De neiging zal zijn het te willen ontlopen, weer te kalmeren. Als het ego geluk heeft lukt dat, als jij geluk hebt lukt dat niet. Ik hoop dat jij geluk hebt. Zodat je ontdekt dat er nooit een zelf was, en dat gebondenheid en bevrijding twee kanten van dezelfde illusoire medaille waren: maar wat een show, right?

Nog twijfels? Kom dan maar eens langs.

B well, h

 

Ja, ik doe mee!