Zoeken
Sluit dit zoekvak.

Valse Noot 1204 – Van binnenuit!

 1204 (kan een ander nummer worden in Boek 3). 

Van binnenuit! – Openbaringen, inspiratie, visioenen, intuïties, transformerende of mystieke ervaringen, inzichten en wat dies meer zij, komen niet van ‘god’, of uit ‘the divine’, zijn niet magisch, worden ons niet toegezonden vanuit het ‘welwillende universum’ of zoiets onbestaanbaars, want ze komen niet van buitenaf
Ze komen van binnenuit!

Indien de geest is ontdaan van stress, van de terreur van nut en noodzaak, de aangeleerde bezorgdheid en het aandacht zuigende ‘alledaagse’, kunnen er zaken naar boven komen die in ‘het onbewuste’ reeds lang aanwezig waren – of waar in dat deel van de mind al even aan gewerkt was. Zo kan er ook iets opwellen indien de bewuste, analytische geest eerst grondig over iets heeft nagedacht, de boel in kaart heeft gebracht en ermee heeft geworsteld en gespeeld. De opwelling komt dan later, meestal als men iets heel anders aan het doen is, of als men gewoon even ontspant – of er bewust ruimte aan geeft.

Meestal wordt zo’n op-welling dus voorafgegaan door een periode van geestelijke inspanning of arbeid, soms zelfs door een periode van intense stress of spanning. Ineens ontstaat er ruimte – mede door de spanningswisseling – en iets dringt zich aan je op. Dat gebeurt dus ofwel doordat je ineens uit de stress raakt, of omdat je goed hebt nagedacht – of een combinatie van beiden natuurlijk.

Zo krijg je het inzicht, de ingeving, het inspiratiemoment, de oplossing, de revelatie. 

En kan het voelen alsof jij het niet gemaakt of gedaan hebt, of dat het van buiten (de mind) komt – ook als het iets artistieks betreft bijvoorbeeld, terwijl dat in wezen toch zo is – het kwam niet van ‘iets anders’, maar uit jou. 
(Velen nemen overdag de tijd niet, en dus dringen dingen zich dan maar op in de vorm van dromen, die echter vaak lastig te interpreteren zijn, vooral wanneer de analytische geest niet tot adequaat en helder denken in staat is. Als het creatieve systeem nog erger wordt onderdrukt, leidt dit tot innerlijke en uiteindelijk algehele malaise.)

Oké, het was dus niet je rationele, bewuste geest (waar je normaal ‘ik’ tegen zegt) waar het van kwam, maar van het sub-bewuste, of on(der)bewuste* deel, dat creatief is, op een andere manier ‘denkt’, de ruimte krijgt, zich opdringt, wordt toegestaan zich te tonen, of zelfs bewust wordt uitgenodigd – degene die echter uit ervaring weet hoe dit werkt, kan gewoon overschakelen, en weet tevens wanneer het tijd is om te schakelen!

Maar hoe dan ook: niets komt dus van boven of buiten, of van ‘hogerhand’. Het welt gewoon in jou op. Het kan natuurlijk wel (mede) getriggerd worden door zogeheten externe omstandigheden of interacties – iets dat je ziet, iemand die iets zegt of doet, een bepaalde sfeer (zoals een satsang of sessie bijvoorbeeld), een bepaald geluid, iets waar je van schrok, of een drug bijvoorbeeld. 
Maar beter leer je gewoon te schakelen tussen beide systemen, dat is deel van ons vermogen, en volgens mij van wat het is om een echt mens te zijn.

Het blijven hangen in bezorgdheid (anxiety), ofwel een belangensfeer, belemmert dat het creatieve en meer chaotische, associatieve deel van de geest een kans krijgt. Bevreesdheid remt de creatieve wijsheid. Bezorgdheid remt. Niet durven voelen remt. Braafheid remt. Niet willen afwijken of veranderen, remt. Conformisme remt. Bang zijn een fout te maken of af te gaan, remt. Jezelf druk opleggen remt. Controledwang remt. Angst voor de mogelijke consequenties van een ingeving of waarheid remt. De neiging een uitkomst te forceren remt. Haast remt. Vasthouden aan overtuigingen remt. Vrees voor verandering remt. Enzovoorts.

Wat te doen? Denk goed na over je issue, en voel wat er te voelen valt. Formuleer het probleem of onderwerp zo bondig en helder mogelijk, en laat het dan over aan het niet analytische, maar zeer creatieve, (en voor jou) on(der)bewust functionerende deel. ‘Gewoon’ stoppen met over het issue nadenken, dat heb je al gedaan, en dus iets anders gaan doen: wandelen, schoonmaken, een klus doen, gaan slapen, whatever. Maar er dus niet meer mee bezig zijn.

Of, als je ‘verder’ bent, gewoon uitzoomen en stil zijn. 

Je kunt het creatieve, geïnspireerde, wijze in je dus (leren) remmen maar ook (leren) activeren. Er ruimte voor scheppen en er tijd voor nemen ‘zodat het tot je kan komen’, is dus aan te raden. 

En uiteraard, zoals met alles, je wordt beter in wat je jezelf aanleert. 

Repeat! ‘Het’ welt in (of uit) jou op, en komt niet van boven of buiten

‘Een inzicht maak je niet’ – dit betekent dus dat jij het als bewust denkende geest niet maakt. Inzicht en inspiratie en dergelijken ontstaan dus door de samenwerking tussen en het afwisselend gebruik maken van het bewuste en onbewuste systeem. Dat is ‘alles’. 

Er is dus niets magisch, mysterieus of goddelijks aan, ook al kan het je verrassen, verwonderen, ontroeren of zelfs ‘transformeren’. 

Dit geldt dus tevens voor alle spirituele, mystieke en andere piekervaringen, inclusief de trips van de bijna uiteenvallende bijna-doodervaringen, en niet enkel voor creatieve probleemoplossing of artistieke creativiteit. 
Dat het mensen verrast en dat ze het (dan maar) voor ‘magisch’ houden (of erger), is enkel omdat ze dus niet weten hoe de geest werkt, en hoe rijkelijk gevuld (maar ook vervuild) deze is met allerlei symbolen, inkleuringen, patroonherkenningssporen, trauma’s, associaties, fantasieën, archaïsche echo’s, verhalen, afbeeldingen, emotionele koppelingen, en (andere) religieuze en culturele bagage. Dromen zijn er dus ook een manifestatie van – en daar kan een onhelder, onkritisch, magisch ‘denkend’ mens ook van alles van maken of in ‘lezen’.

Mij verrast het zelden; maak het te vaak en al veel te lang mee, en weet gewoon hoe het werkt en hoe het te laten gebeuren, ‘uit te nodigen’, of het te ‘accessen’. Een heldere geest, of een goed ontwikkelde rede, weet wat-ie kan en waartoe hij dient, én waar en wanneer hij het overlaten moet aan het andere aspect of systeem. 
Dat is dus praktische of actieve overgave (active surrender), zoals Brian Eno het noemt. 

Wat wel nog van cruciaal belang is, is dat de denkende geest (de rede) goed op orde en ontwikkeld moet zijn, ook om de opwellingen op de juiste wijze te interpreteren, indien dat noodzakelijk blijkt. Je wilt immers liever niet de raadgeving, het inzicht of de aanwijzing, die opborrelt misverstaan. Dus: leren denken (en onderscheidingsvermogen ontwikkelen) en bewust doorvoelen (emotionele competentie) zijn dus ook hierbij cruciaal.

Het patroon of recept gaat technisch bezien ongeveer als volgt: 

Eerst: Goed nadenken over het issue dat aandacht vergt, het helder krijgen, het ‘probleem’ helder formuleren. (Hierbij kan schrijven helpen en eventueel met een ander erover praten – aangenomen dat het er een is met een goed verstand.) 

Dan: Stoppen erover na te denken. Het overlaten aan ‘systeem twee’. Gewoon wachten en/of iets anders gaan doen, of overschakelen op stilte (back off – niet meer mee bemoeien dus). 
Het gaat erom het de kans te geven op z’n eigen tijd op te wellen. Je kunt het onbewuste proces, of de (voor jou) onbewust functionerende processor dus niet controleren, enkel uitnodigen en de kans geven, hoewel het zich dus soms ook spontaan manifesteert.

Vervolgens zijn er twee opties: 
De opwelling die komt is meteen helder. Mooi, je weet nu wat te doen, of hoe het zit. Gefeliciteerd!
Of, het komt als een beeld, of een sensatie/ingeving, dat nog niet zo helder is en dus nog juist dient te worden geïnterpreteerd. In dat geval: speel ermee, loop eromheen, bekijk het van alle kanten, denk erover na, bespreek het eventueel met een helder en wijs mens. 

Als het dan helder is: klaar, en handel ernaar.

Als het dan nog niet helder is: repeat. Gewoon weer ruimte en tijd nemen om het creatieve brein de kans te geven…

Got it?
Besef ook wat een bijzonder goed nieuws bovenstaande eigenlijk is: je kunt immers leren creatief te zijn, open te zijn voor dat andere, wijzere, deel in je! Bovendien hangt het dus helemaal niet af van een of andere (niet-bestaande) god waar je mee moet onderhandelen, of van een vage goddelijke dimensie, of van domweg, angstvallig en onmachtig gaan zitten hopen op een inval! Het is géén ‘genade’, integendeel!

Het is niet bovennatuurlijk, maar binnennatuurlijk: deel van de menselijke natuur! En dus ook van jou.

Het is gewoon een prachtig en geweldig menselijk vermogen. 

Maar dat is je nu glashelder, right?

Creativiteit, lieve mensen, doet er dus meer toe en is ‘spiritueler’ en waardevoller dan we denken! Leer denken én creatief zijn, leer beide systemen kennen en ‘accessen’. Dat is hét motto voor eenieder die Mens wil zijn. 

Bovendien kan dan meteen al die belemmerende religieuze en andere achterhaalde magische, semi-spirituele ballast en blabla heerlijk overboord.**


*’Het onbewuste’ is, zoals gezegd, iets heel anders – en veel meer – dan een (louter) Freudiaans, pervers spookhuis vol demonen, verdrongen zaken en trauma’s. Een belangrijk ding om je te realiseren. Er kunnen wel duistere dingen huizen, maar ook vele verheffende, verhelderende, prachtige, en artistieke, belangrijke en bevrijdende zaken dus. En het is dus behalve een soort ‘reservoir’ (waar alles wordt ‘onthouden’) vooral ook een soort ‘processor’, ofwel een serie verwerkingsmodules vol met neuraal gecodeerde informatie. 
Anyway, door het in je opkomen van het éne aspect (het ‘duistere’, chaotische en dionysische) te onderdrukken, vrezen en overdrijven, gooien we het andere (het creatieve, verfrissende, intuïtieve, en al het fraaie en vaak nuttige) in wezen ook weg. Kind en badwater, snap je? Daarbij komt nog dat wat we onderdrukken, daarmee nog niet weg is, en het nog steeds, zij het onopgemerkt of maar halfbewust, of slecht begrepen, werkzaam in je is, en je danig beïnvloedt en zelfs stuurt. 

**Indien men dit niet diepgaand inziet en derhalve vervalt tot of blijft hangen in de gebruikelijke reli-termen of magische ‘denk’-schema’s, kan men al vlug aan het fantaseren slaan, en aardig de weg kwijtraken (of voor spiritueel worden aangezien) – in extreme gevallen kun je dan ook gaan menen een bijzonder contact te hebben met een buitenaards volk, of een gechanneld opperwezen, of kun je zelfs gaan denken dat je ‘de profeet’ of  ‘de zoon van god’ bent bijvoorbeeld – met alle ellende van dien. 

Zoiets is nog begrijpelijk te noemen voor mensen in de 7de of 12e eeuw, maar nu eigenlijk niet meer. Toch? En: er wordt niets door ‘onttoverd’, integendeel. Je ontdekt eigenlijk een soort innerlijke tovenaar!

N.B. In de English section op m’n website staat een uitgebreide variant van deze tekst. Het is m.i. zeer raadzaam die tekst ook te lezen indien je Engels adequaat genoeg is… 

P.S. Vroeger sprak en schreef ik ook zo, gebruikende het woord ‘god’ of ‘genade’ enzo… maar no more, het is een stadium dat men dient achter te laten. Men kan preciezer worden, minder lui of gemakzuchtig en helderder. De weg is, weg, weg, weg… met al wat overbodig is, of vaag. 

‘My respect for the unconscious continues to grow. Really, the conscious mind can afford to give itself a rest [every now and then]. The big jobs are done by the unconsious. The unconscious does it all.’ Martin Amis – Experience – p. 80. Veel auteurs begrijpen de wisselwerking tussen de bewuste geest en het onbewuste erg goed. Martin Amis zeker, maar ook John Cleese, Sam Harris, Paul Auster en Siri Hustvedt om er maar een paar te noemen…

Ja, ik doe mee!