Hier een paar willekeurige noten voor spiritueel geïnteresseerden… de nog belangrijker noten laat ik hier natuurlijk niet zien 🙂
795 – Context. – Elke waarheid, inzicht of statement is enkel waar binnen een bepaalde context. Wie de context niet kent, of de ‘waarheid’ in de verkeerde context plaatst of uit zijn verband rukt, [of onnauwkeurig ‘vertaalt’] zit ernaast. Hetzelfde geldt voor metaforen, teachings, pointers enzomeer. Geen enkele pointer is dus altijd waar of op te vatten als absoluut. Het zijn geen dogma’s maar context-afhankelijke verhelderingen, richtingwijzers of kansen op verdieping. Wie dit niet inziet – ofwel: niet beschikt over onderscheidingsvermogen -, ziet weinig (in) en citeert en leeft meestal beside the point. En wie beside the point leeft, ‘denkt’ of streeft, …
871 – Rilke? – Als je van je pad afdwaalt of de weg kwijt bent, heb je eindelijk de kans om eens iets nieuws te ontdekken. Misschien zo erg nog niet?
962 – Echte advaita? –
Oké, hier heb je er een paar uit Vingerwijzingen:
- Wat is onwetendheid? De illusie er te zijn.
- De toestand waarin we niets wisten is de werkelijkheid.
- Wat er voor het weten ‘Ik Ben’ is, is waar(heid).
- Jij bent dat wat er al is, voordat ‘Ik Ben-heid’ opduikt.
- Er bestaat dus geen afzonderlijke ‘entiteit’ of ‘ziel’, die al dan niet verlicht zou kunnen worden, noch een die ‘reïncarneert’.
Verwijzing naar Vingerwijzingen van Nisargadatta Maharaj – door Ramesh Balsekar
(* Voor de paperback van Rozengeur en Prikkeldraad kun je bij bol of Samsara terecht. Valse Noten bestellen via de HL-Bol-pagina (e.d.) kan uiteraard ook.)
969 – V.: ‘Als ik dan Bewustzijn ben, en er is maar één Bewustzijn, waarom neem ik dan alleen waar wat er in dit lichaam en deze geest gebeurt en niet wat er in die van jou bijvoorbeeld gebeurt of in die van iedereen?’
H. Wie vraagt dit? Bewustzijn, of de – zich afgescheiden wanende – mind? Verhuis maar naar de realisatie ‘ik ben Bewustzijn’ (of verzink maar eens in ‘Ik Ben’) en kijk dan of die vraag nog opkomt of geldig lijkt…
Het licht schijnt door vele ramen, maar geen enkel raam kijkt uit op hetzelfde landschap.
976 – Als de geest vol met rommel, ijdelheid, egoïsme en dwaasheid zit, hoe kan geestverruiming dan iets gunstigs opleveren?
991 – Dualiteit? – Jij wil dit, de ander wil dat, een volgende wil zus, een vierde wil zo. De ene groep wil iets anders dan de andere en weer iets anders dan de derde. Je ervaart dit allemaal als tegengesteld, als tegenstrijdig, als dualiteit. Maar wat is het onderliggende, de non-duale basis? Het willen zelf! Het is De Wil die ons allen drijft, die ons allen doet streven en strijden, en lachen en lijden, en waar wij allen in wezen slechts een uiting of objectivering van zijn!
Je hebt dus altijd meer gemeen met je zogenaamde tegenstrevers dan je meent…
Waar je ook maar voor of tegen strijdt, wat je ook maar wil bereiken of verwijderen, je houdt onvermijdelijk steeds, ten diepste, net als de anderen, het ‘WilWiel’ draaiende.
Tenzij…
992 – Het reïncarnatie/karma- (en hemel/hel-) verhaal is de kinderversie van de waarheid dat de werkelijkheid niet-twee is en er geen zelf of ziel bestaat.
Het is dus de exoterische waarheidsversie, die uiteraard bij het gewone volk voor esoterisch doorgaat. Zoals immer, is de exoterische versie altijd… on-waar.
Esoterie is voor de enkeling met oog voor het onderliggende, exoterie is er voor de massa die nu eenmaal alles dualistisch en afgescheiden ervaart.
Uiteraard snap ik best dat religieuze en spirituele noties in wezen maatschappelijke ordeningssystemen zijn, ofwel moreel-ethische systemen, die nu eenmaal afwijken van het individualistische morele stelsel zoals wij gewoon zijn. Het draait in het grootse deel van de wereld om groepsethiek, eer en het ‘heilige’, en niet om het individu, vrijheid en autonomie.
1007 – Goddelijk? – Hoe komen spiritueel verdwaasden er toch altijd toe om over ‘het goddelijke’, the divine, te neuzelen. Ze hebben blijkbaar de bijbel, koran, de Griekse mythen, de Noorse saga’s noch de verhalen over Inca-goden enzovoorts ooit gelezen: vrijwel alle goden zijn getikt, gewelddadig, jaloers, despotisch, verraderlijk en wreed! En toch steeds dat gezweef-zever over ‘het goddelijke’… en dan noemen ze dit soort new age-sprookjesgeklets soms ook nog ‘filosofie’… Man!
Opvallend is tevens uiteraard dat het grootste aandeel van die new age ‘divinity’-believers welgestelden zijn, soms of vaak dus hogeropgeleiden, en in elk geval niet vaak arme(re) mensen uit de ‘achterbuurt’! Lieden dus die veel minder dan andere klassen met brutere zaken en opeenstapelingen van ellende in aanraking komen en deze soms (of vaak) ook zelf in de hand werken – het zijn veelal gewoon wat lege, verveelde, sentimentele midden- en upperklassers, soms zelfs met zeer rechtse (of complotterige) noties, dus niet enkel verveelde semi-progressieven.
En of want: als ‘het goddelijke’ enkel ‘goed’ is, wat moet er dan met het ‘kwaad’? Daar kun je dan enkel aan ontkomen als je geld genoeg hebt voor het spirituele resort en de erbij horende wellnesscentres en experience-vakanties? Dankzij goed karma misschien? Zucht.
De postmoderne lege en verveelde mens koopt geen goederen meer maar ‘ervaringen’ en emotionele belevenissen… en (zinloze) ‘challenges’… (hun leventjes bieden blijkbaar te weinig reële uitdagingen…).
1009 – Genade? – Alleen luiaards, dromers en dwazen wachten op, of geloven in, ‘genade’. Begrijpelijk wel, want als iets louter van ‘genade’ afhankelijk is, hoef je ondertussen mooi niks te doen, laten of leren… genade kost immers geen moeite, het is immers een loterij. Wist je dat vooral arme en luie mensen het meest aan loterijen doen of gokken (nee, ik stel daarmee die twee niet automatisch aan elkaar gelijk). En, zoals gezegd, wie wil er – these days – nou nog ergens moeite voor doen?
1019 – Alle mensen zijn in werkelijkheid even conservatief, ook progressieven of libertijnen dus. Immers, elk mens houdt maar al te graag vast aan zijn of haar morele noties, voorkeuren, vooroordelen en aversies.
1066 – ‘Zin van het bestaan’? – De ‘zin’ van jouw bestaan ligt niet ‘erachter’ verscholen, en is niet te vinden op een of ander transcendentaal of goddelijk niveau of zoiets dergelijks – want zoiets is er niet. De ‘zin’ ligt in – en verwijst naar – het eigen er-zijn zelf – als kans! Het manifesteert zich in zoverre men zijn of haar ware aard of natuur realiseert ofwel verwerkelijkt – het gaat er eerst om te worden wat je bent en dan te zijn (ofwel blijven) wat je bent – en dat dan dus niet (meer) te verkwanselen maar ‘gezond’ te houden – zolang dat gaat.
Dan ontstaat als vanzelf het besef of de sensatie van het ‘zinvolle bestaan’ en het content zijn dat daar gratis bij hoort. Het ligt dus als mogelijkheid in je bestaan besloten, en niet in ‘hogere of etherische sferen’ of een duistere ‘magische achterwereld’. En het komt ook niet vanzelf, je hebt er dus geen recht op omdat je er simpelweg bent.